Het gaat zo vaak goed. Communiceren. We doen het namelijk de hele dag door. Vaak met woorden, maar misschien ook net zo vaak zonder woorden. We kunnen niet niet communiceren. Ofwel, we zijn altijd aan het communiceren. Een bepaalde houding of een handgebaar is ook een vorm van communicatie. Maar wanneer gaat het nou eigenlijk mis? En kunnen we dus spreken van miscommunicatie.
In het eerste deel ga ik in op houding, gedrag en intentie tijdens de miscommunicatie in lichaamshouding
Miscommunicatie in lichaamshouding
Als je uitstraalt dat je het gevoel hebt dat de hele wereld vergaat, net in een rotsituatie zit en hebt dat je haast hebt, maar je vertelt dat alles goed is. Dan is het niet in lijn. Niet congruent. En ja, de ander zal dat merken. Die krijgt het gevoel van ‘ik weet niet wat, maar ik weet dat er wat speelt, dit is niet het juiste antwoord wat ik krijg’. Dit is geen dieper contact en bouwt niet aan de oprechtheid.
Voorbeeld
Je loopt door de winkelstraat en je komt een vriend tegen die je al een tijd niet meer hebt gesproken. Eigenlijk wil je nog een boodschap doen, de winkels sluiten bijna en toch stel je hem de standaardvraag: “Hoe gaat het?”. Puur uit beleefdheid, want zo hoort het nou eenmaal. Denkt die vriend nu dat je op dit moment oprecht geïnteresseerd bent of dat je het bekende riedeltje afdraait. En gaat hij dan ook daadwerkelijk het antwoord geven hoe het écht met hem gaat of krijg je een antwoord in de trant van ‘ja, prima, en met jou’. Hierop antwoord jij natuurlijk ‘ja, ook goed’ en jullie lopen weer door. Elk je eigen weg.
Hoe kan dit beter
Neem de tijd of doe het niet.
Je hoeft niet te vragen hoe het met iemand gaat. Een andere tekst had kunnen zijn ‘Hey, lang niet gezien. Ik moet nu echt nog even een boodschap doen, maar ik bel/app je vanavond even om een afspraak te maken om weer eens echt bij te praten. Is dat ok?’
(en hier ook vervolgens op terugkomen en je aan je afspraak houden als hij ermee instemt)
Zeg wat je denkt en denk wat je zegt.
Daarbij wil ik natuurlijk wel de kanttekening plaatsen dat je niet altijd alles op tafel hoeft te gooien, maar het is ook zeker niet nodig om altijd mooi weer te spelen. ‘Daar wil ik het nu even niet over hebben’ zou ook een prima antwoord kunnen zijn.